Το καράτε-ντο (Ιαπ: 空手道 )είναι πολεμική τέχνη με καταγωγή από την Οκινάβα της Ιαπωνίας. Το όνομά της στα ιαπωνικά σημαίνει "άδειο χέρι", που πέρα από τη σημασία του ότι στο καράτε δεν χρησιμοποιούνται όπλα, ουσιαστικά σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να αδειάσει την ψυχή και το μυαλό του από την περηφάνια και τα πάθη, και αναζητήσει την αρετή στην τελειοποίηση της τέχνης του.
Τα πιο διαδεδομένα συστήματα παραδοσιακού καράτε παγκοσμίως είναι το Shotokan, το Gōjū-Ryū, το Wado-Ryu, το Shito-Ryu και το Uechi-Ryu και το Shidokan. Τα Goju-Ryu και Uechi-Ryu είναι αδελφά σύστημα με κοινές ρίζες στο Κινέζικο Κουνγκ-Φου. Στις αρχές του 1900 οι πολεμικές τέχνες άδειων χεριών της Οκινάουα (ή Οκινάβα) χωρίζονταν σε 4 γκρούπ ανάλογα με την περιοχή που τα εξασκούσαν: (1) Shuri-Te, (2) Naha-Te, (3) Tomari-Te (4) Pangai-Noon Για κάποιους το Pangai-noon συγκαταλέγεται στα Naha-Te συστήματα με βάση την πόλη της Νάχα.Μετά τις 25 Οκτωβρίου του 1936 το γκρούπ “Shuri -Te ” μετονομάστηκε σε “ Shorin -Ryu ” το γκρούπ “Naha -Te ” σε “Goju -Ryu ” και το γκρούπ “Tomari -Te ” ενώθηκε με τα δύο προηγούμενα. Το έτος 1940 το τέταρτο γκρούπ “Pangai -Noon ” μετονομάστηκε σε “Uechi -Ryu ”. Το 2005 ο “Okinawa Prefecture Assembly ” επίσημα ανακήρυξε την ημέρα της 25 ης Οκτωβρίου σαν «Μέρα του Καράτε».
To Karate το μαθαίνουν και παιδιά από τριών ετών και πάνω . Έτσι μπορούν να αμύνονται και όχι να πολεμάνε. Μανώλης Ρούσσος
